Yoga & mindfulness, thema: Geduld

Geduld

[image_with_animation image_url=”975″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

In de kring bespraken we wat geduld is, en hoe je het kan inzetten. Een van de kinderen benoemde dat ze wel eens erg ongeduldig kan zijn. Ik vroeg wat haar op zo’n moment kan helpen. Ze vertelde dat ze dan naar een plek in zichzelf gaat waar ze iets vindt dat voor haar het tegenovergestelde is: kalmte, en een gevoel ‘dat het goed is’. We bespraken dat ongeduld soms voort kan komen uit een gevoel van onmacht en frustratie; dus juist een gevoel dat er iets mis is.

We gingen het verschil tussen ongeduld en kalmte meteen ervaren. We liepen eerst door de ruimte op een haastig muziekje (‘Opzij’, van Herman van Veen), en speelden dat we over straat liepen en haast hadden. Wat merkten de kinderen? Een heleboel: kaken op elkaar, strak gezicht en lichaam, adem kort en hoog, hart ging sneller kloppen. Hoe zagen ze de mensen die ze onderweg tegenkwamen? Die moesten vooral zo snel mogelijk uit de weg!
Daarna zetten we een relaxt en luchtig muziekje op en deden we alsof we over straat liepen en alle tijd hadden (we waren wat eerder van huis vertrokken, bijvoorbeeld met een marge van 5 minuten). Wat merkten de kinderen op? Relaxte lichaamshouding, rustig om zich heen kijken, interesse in mensen, praatje maken, elkaar aankijken, en… zelfs complimentjes geven 🙂

Vervolgens deden we De Tenenklim: zonder de voet op te tillen, de tenen krommen en strekken en de voet over de mat ‘meeslepen’, en zo kom je steeds héle kleine beetjes vooruit. Met al die kleine stukjes bij elkaar kwamen we uiteindelijk toch aan de andere kant van de mat uit.

Daarna een serie actieve yogahoudingen. We deden houdingen die we al vaker gedaan hebben, maar dan langzaam; met heel veel geduld en aandacht. Bijvoorbeeld Krijger II: de houding wint enorm aan kracht en stabiliteit als je het op deze manier opbouwt. Niet alleen in hoe het eruitziet, maar ook in hoe het voelt.

Een oefening die de kinderen bijzonder fijn vonden, en die ze graag meteen wilden herhalen, was de Bloem die uitkomt. We begonnen met de Kindhouding, dat was het bloembolletje onder de grond. Heel langzaam gingen we ontkiemen, en groeien; we kwamen met het bovenlichaam omhoog, in de Heldenzit. De handen kwamen eerst bij elkaar voor het hart, en dan omhoog. Alles in slow motion. Een stuk boven het hoofd aangekomen, de armen aan weerszijden omlaag; de bloem komt uit en laat zich zien. We vroegen aan het einde van de oefening welke bloem de kinderen waren. Dat konden ze vertellen, in geuren en kleuren! De tweede ronde waren ze weer een andere bloem. Zo hadden we bijvoorbeeld een witte margriet, paarse krokussen, een roze lotusbloem, en een zonnebloem. Allemaal even stralend. We merkten het zelf ook: de oefening dóet iets met je, probeer het maar eens 🙂

Een echte geduld-oefening volgde: een minuut lang stilzitten, en alleen maar kijken naar de klok. Dat deden we ook twee keer. Wat opviel was een zeer uiteenlopende tijdsbeleving. Voor de een leek er geen eínde aan te komen, voor de ander leek het maar 15 seconden.

We sloten de les af met een visualisatie. De kinderen lagen in de woestijn bij een kampvuur, en vonden daar een magische mantel waarmee ze konden vliegen. Geduldig en met verwondering keken ze naar het gevarieerde landschap dat onder ze voorbij trok. Gevolgd door een zachte landing, terug op het warme zand. Het was mooi om na de oefening van de kinderen te horen wat ze gezien hadden.

Yoga & mindfulness, thema: Moed

Moed

[image_with_animation image_url=”980″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

In de kring aan het begin van de les bleek al snel: als je het over moed hebt, dan heb je het ook over angst. Betekent moed hebben dat je geen angst voelt? Nee, eigenlijk niet – juíst niet!

In de voorbeelden die de kinderen noemden kwam naar voren dat moed vooral speelt als je iets eng vindt, en je het dan toch doet. Van de hoge duikplank springen bij zwemmen kwam een paar keer naar voren. Een feitelijke, maar ook symbolische situatie die we tegen kunnen komen in ons leven: een grote sprong wagen. “Hoe voelt het als je het dan gedaan hebt?”, vroeg ik. Het antwoord was unaniem: “Goed!”

Het actieve deel van de les begonnen we met een serie yogahoudingen waarbij je best wat moed kunt gebruiken, zoals de Kraai: daarbij steunt uiteindelijk je volle gewicht op je handen. Ook een partneroefening ‘Laat je dragen’, waarbij je met de ruggen tegen elkaar aanstaat en de armen in elkaar gehaakt. Terwijl de één naar voren buigt, wordt de ander achterover opgetild. Durf je je over te geven?

Nog iets anders waar soms moed voor nodig is: grenzen aangeven. Dat gingen we oefenen. De kinderen maakten tweetallen en gingen met een afstand tegenover elkaar staan. De één komt op de ander afgelopen, en de ander geeft aan tot waar het genoeg is. Hoe kijk je, wat straal je uit, en wat zeg je. “Ho!”, “Stop!”. Wat voelt de ander? Hoe merk je wanneer het genoeg is, en kan je de grens die de ander aangeeft respecteren?
De kinderen vonden de oefening erg leuk en lachten. Op het laatst voegden we er een extra uitdaging aan toe: probeer nu eens om ‘stop’ te zeggen zonder erbij te lachen. Het effect was groot: de boodschap “Ho Stop” kwam over, loud and clear.

Aan het einde van de les maakten de kinderen een ‘moed hoed’ voor thuis. Als je iets spannend vindt, zet je je moed hoed op, en dan kan je er weer tegenaan. Moed doet goed!

Yoga & mindfulness, thema: Zelfbeheersing

Zelfbeheersing

[image_with_animation image_url=”987″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Nou daar was ie dan: de les over zelfbeheersing, mét ballonnen… wat een paradox! Leg in het midden van de kring een paar kleurige ballonnen neer, en vraag de kinderen zich te beheersen en de ballonnen netjes te laten liggen… aah gemeen! 😉

In de kring bespraken we wat zelfbeheersing is. De kinderen vertelden dat je het kan gebruiken als je je boos voelt en wilt gaan slaan; zelfbeheersing helpt je dan om dat niet te doen. Een ander voorbeeld was: als je op dieet bent en je op het punt staat om iets te eten wat daar niet bij hoort, en je je net op tijd kan beheersen.

We begonnen de les met een mindfulness-oefening. Met gesloten ogen kregen de kinderen een nog op te blazen ballon in hun handen. Ze mochten goed en aandachtig voelen. En als ze wisten wat het was, zich nog even beheersen en het voor zich houden. Toen ze het mochten zeggen, raadden ze wat het was, en sommigen raadden ook de kleur (goed!).

Na een geconcentreerde overgooi-oefening (achtereenvolgens met handen, ellebogen, knieën en tenen), vormden we een trein. De trein van kinderen werd aaneengehouden met steeds een ballon tussen een rug en een buik. Het vraagt veel zelfbeheersing om precies het goede tempo aan te houden, zodat de trein aan elkaar blijft en de ballonnen niet vallen. Vooral de voorste moet goed afstemmen op de groep, en zich inhouden om niet te snel te gaan. We wisselden af, zodat iedereen dat een keer zelf kon ervaren.

We deden een serie yoga-houdingen met de ballonnen: de Pinguïn, de Zijwaartse buiging, de Danser en de Hond.

Toen deden we een oefening die met een paar rondjes oefenen en veel beheersing toch echt gelukt is: in de Kaars-houding, en dan met de voeten een ballon aan elkaar doorgeven, de hele kring rond!

Het actieve gedeelte van de les sloten we af met een ballonnen-dans: twee aan twee met elkaar dansen, met een ballon in het midden. Zo was er de tango, de wals en creatieve moderne dans.

Daarna een rustige mindfulness-oefening waarbij de kinderen liggend op de rug een ballon op hun buik hielden en de adem volgden: op de beweging van de adem ging de ballon omhoog en omlaag.

Het spannendste gedeelte kwam op het laatst. De kinderen mochten ieder op hun ballon gaan zitten in de meditatie-houding. Met de ogen gesloten, op een ballon waarvan je weet dat die ieder moment kan knappen… Stil en beheerst luisterden de kinderen naar een geleide meditatie. Aan het einde een zucht van verlichting, lachen, en opgetogen: “oeh dat was écht spannend, en superleuk!”

We sloten de les af met een creatieve opdracht waarbij de kinderen kaartjes maakten en die met een lintje aan hun ballon vastmaakten. De ballonnen gingen natuurlijk mee naar huis! 🙂

Yoga & mindfulness, thema: Zorgzaamheid

Zorgzaamheid

[image_with_animation image_url=”990″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Het was weer een bijzondere les afgelopen donderdag! Aan het begin bespraken we in de kring wat zorgzaamheid is en wanneer het kan worden ingezet. De kinderen benoemden mensen in hun leven bij wie ze de kwaliteit zorgzaamheid duidelijk herkennen, en omschreven helder waar ze dat aan kunnen merken.

De vraag kwam op: ‘en goed voor jezelf zorgen, is dat eigenlijk ook belangrijk?’, waarop de kinderen allemaal antwoorden “ja! dat is het allerbelangrijkste.” De toelichting die volgde was dat als je goed voor jezelf zorgt, je ook goed voor anderen kunt zorgen. Dit is precies waarom ik een passie heb voor yogalessen geven aan kinderen: in eerste instantie niet om ze iets nieuws bij te brengen, maar om ze te begeleiden dicht bij hun eigen wijsheid te blijven.

We deden yogahoudingen als de Houthakker, de Vis en de Zeilboot, en ook een paar ademoefeningen om het lichaam van binnen mooi schoon te maken, waaronder de Vuuradem. Ook een massage: elkaar wakker tikken. Allemaal manieren om goed voor jezelf en anderen te zorgen.

Een verrassende manier om goed voor jezelf te zorgen was: lachen. Dat deden we met de Rietjesademhaling. Want lachen is fijn en heel gezond. Als je lacht, maken je hersenen een stofje aan waar je vrolijk van wordt. De oefening is lachwekkend simpel en gaat als volgt:
– klem horizontaal een rietje tussen je tanden
– je mondhoeken krullen naar boven
– adem rustig in en uit
– blijf zo een minuut of twee zitten
– je gaat vanzelf lachen (zeker als je met elkaar gaat praten, merkten we!)

Tijdens de eindontspanning deden we een liggende meditatie waarbij we met onze aandacht naar een gezond en ontspannen aanvoelend deel van ons lichaam gingen, en ons voorstelden hoe dat gevoel zich op de adem uitbreidde naar ons hele lichaam.

Als creatieve opdracht kregen de kinderen een wenskaart. Die kleurden ze mooi in, en ze bespraken met elkaar aan wie ze die gingen sturen en waarom.

De volgende les heeft als thema Zelfbeheersing. Met concentratie- en evenwichtsoefeningen met ballonnen. Ook, gaan we proberen, meditatie: kan je rustig en beheerst blijven zitten op een ballon die wiebelt en die ieder moment kan knappen..?!

Yoga & Mindfulness, thema: Zelfvertrouwen

Zelfvertrouwen

Afgelopen donderdag was de derde les, met deze keer het thema Zelfvertrouwen.

Bij binnenkomst vonden de kinderen een mooie oude schatkaart. Op de kaart was een reis afgebeeld, die langs krachtdieren leidde. De dieren waren verstopt in de zaal en hadden allemaal een wijze boodschap over vertrouwen op jezelf. Zo kwamen we steeds een stapje dichter bij de schat.

De kinderen vertelden dat zelfvertrouwen helpt op een moment dat ze iets heel spannend vinden en denken dat ze het misschien niet kunnen: zelfvertrouwen helpt dan om het tóch te doen. Zoals wanneer je een boekbespreking moet houden voor de klas.

Het eerste dier dat de kinderen vonden was de schildpad: die weet goed hoe je bij jezelf kunt blijven. We deden de yogahouding de Schildpad en vervolgens de affirmatie ‘ik ben precies goed zoals ik ben’ waarbij we met een vuist op onze handpalm klapten. Spontaan ontstond bij de afsluiting een luide operette – met de armen omhoog – ‘..zooo-aaaals-iiiiik-bèèèèeènnn…!’ 🙂

Na de schildpad kwamen we bij een steen. De kinderen mochten allemaal een steentje uitkiezen. Met aandacht bekeken we ieder onze steen. Elke steen is uniek en heeft zijn eigen schoonheid, met zijn mooie en minder mooie kanten. Met alle barstjes, verschillende kleuren en glinsteringen. We bespraken dat ook elk lichaam uniek is en we daarom de yogahoudingen niet allemaal hetzelfde doen, en dat dat helemaal okee is.

Bij de vlinder aangekomen bekeken we de verschillende stadia van ontwikkeling, en hadden we het over het ontvouwen van unieke talenten. De kinderen kregen ieder een boodschappentasje en vouwden die tussen hun handen op tot een bal, totdat het tasje niet meer te zien was. Bij het langzaam openen van de handen zagen en voelden ze hoe het tasje zich ontvouwde: het kwam naar buiten als een mooie bloem.

Na een paar actieve yogahoudingen zoals de Dolfijn (‘bekijk de wereld eens op z’n kop’), de Kat en de Leeuw (‘het gaat erom hoe je jezelf ziet’) waren we toe aan de eindontspanning, een geleide meditatie waarbij de kinderen op hun matje gingen liggen als de Beer (‘relax’). Tijdens de visualisatie vonden we de schat: “De grootste schat ligt in je hart. Als je de stem van je hart kent, dan weet je dat je goed bent zoals je bent.”

Bij het einde van de reis op de kaart vonden we ook een schatkist. Met daarin een grote edelsteen, vlindertjes en kaartjes. De kinderen kleurden de vlinders en bespraken met elkaar wat er op hun kaartjes stond, zoals ‘Ik ben creatief’, ‘Ik ben sociaal’, ‘Ik ben zorgzaam’, ‘Ik ben grappig’; of ze dat bij zichzelf vinden passen en waar uit blijkt dat ze dat zijn.

[image_with_animation image_url=”994″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Yoga & Mindfulness, thema: Concentratie

Concentratie

[image_with_animation image_url=”997″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Gisteren was onze tweede les yoga & mindfulness voor kinderen. Het thema was Concentratie. De kinderen vertelden dat concentratie ze helpt bij werken op school, en dat met focus de dingen gemakkelijker gaan: je bundelt je energie. We begonnen de les met bellenblazen: als je je goed concentreert op de bellen, wat zie je dan allemaal?

We bespraken ook hoe behulpzaam het is om je prettig en veilig te voelen in je eigen ‘bubbel’; met je aandacht bij jezelf. We maakten onze eigen zeepbel schoon met een wervelwind, en vulden het daarna op met licht en sterretjes.

Toen deden we een oefening waarbij we energie voelden tussen de handen: een zeepbel van energie, die we groter konden maken en dan weer kleiner en compacter. De kinderen waren verrast hoe goed je dat kunt voelen, als je je erop concentreert.

In een serie yoga houdingen oefenden we focus, balans en kracht. Met de Boom, de Krijger en de Danser. Bij de Boom merkten we dat balans en stabiliteit behouden een stuk gemakkelijker gaat als je je aandacht richt op één punt.

Na alle focus-activiteiten was het tijd voor een ontspanningsoefening. De kinderen gingen lekker liggen op hun matje en onder een dekentje. We genoten van prachtige muziek (Devi Prayer, Craig Pruess and Ananda, ook voor ouders! 🙂), en de kinderen lieten zich meevoeren in een geleide meditatie over een Toverbel.

Aan het einde van de les, toen de kinderen nog geconcentreerd bezig waren met mooie zeepbellen kleuren, vroegen we hoe ze het hadden gevonden om zo even rond te zweven in een mooie zeepbel. Antwoord: “Héérlijk, ik zou meteen nog wel een keer willen!” 🙂

De volgende les heeft als thema Zelfvertrouwen. We gaan aan de hand van een schatkaart krachtdieren vinden, die ons helpen te vertrouwen op onszelf.

Yoga & Mindfulness, thema: Dankbaarheid

Dankbaarheid

[image_with_animation image_url=”1000″ alignment=”” animation=”Fade In” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Afgelopen donderdag was de eerste les yoga & mindfulness voor kinderen. Wow! Wat een bijzondere ervaring.

Het thema van de les was Dankbaarheid. Het leek ons best een abstract onderwerp voor kinderen van 8 en 10. Daar vergisten we ons in! 🙂 Bij het voorstelrondje vroegen we de kinderen een paar dingen te noemen waar ze dankbaar voor zijn. Wat een mooie antwoorden kwamen er, echt ontroerend. Een paar voorbeelden: “Ik ben dankbaar dat ik zulke lieve vriendinnen heb, en voor dat ik besta.”, “Ik ben dankbaar voor mijn familie, en vooral voor mijn vader en moeder, want die hebben me tot leven gebracht.” Ik dacht bij mezelf: eigenlijk zouden zij óns, de ‘volwassenen’, les moeten geven 🙂

Tijdens de les maakten we een reis door India. Bij een tempel hoorden we gezang. Zachtjes liepen we naar binnen en daar staken we kaarsjes aan en zongen we mee met de mantra “sa ta na ma”. De kinderen waren verwonderd en enthousiast. En wij ook. Dankbaar!!